راضیه:
توی دامنه کوه با چند نفر از دوستام بودم. چند تا اسب بسیار زیبا و زینت داده شده بودند که دم بلندی داشتند و از بلندای کوه می اومدند، خودشون رو نشون میدادن و میرفتن. اسب آخری که اومد یه اسب سفید وبسیار زیبا بود که به من گفت نترس چند نفر دارن میان اینور و رفت.
تفسیر:
به صورت طبیعی، زن در عرصه اجتماع با خطراتی روبرو است. به جای ترس و اضطراب، هوشیار باشید.
در واقع، آن اسب زیبا نفس خود شماست. شما یا ظاهری بسیار زیبا دارید، یا برخوردار از امکانات یا موقعیت شغلی خاصی هستید که به چشم زیاده‌خواهان می‌آیید. اسب زیبا خود را به شما نشان می‌دهد. او زیباست مگر نه؟ و آراسته است. آیا این گونه نیست؟ چه چیزی اسب را چنان باشکوه نشان می‌دهد؟ بله، تیز، چابک و فاقد استرس است. به شما می‌‌گوید از این که افرادی می‌آیند نترسید. منظورش دقیقا این است که به جای ترس و اضطراب مانند خود او و دیگر اسب‌ها هوشیار باشید، فاصله منطقی که همان حریم خصوصیتان است را حفظ کنید. آنگاه همه چیز روبراه است.
به حیواناتی که در دل طبیعت زندگی میکنند نگاه کنید. آن‌ها با وجود انواع دشمنان زندگی توام با آرامشی را سپری میکنند. آنان استرس ندارند، ولی بسیار هوشیارند. واقعیت‌های روانشناسی هم نشان می‌دهد، استرس نه تنها توان محافظت شما را افزایش نمی‌دهد، بلکه باعث عدم تشخیص و ریشه بسیاری از دردهای روان- تنی‌تان می‌شود. پس هوشیارانه از حریم خصوصیتان حفاظت کنید و با زندگی در استرس و نگرانی خداحافظی نمایید. همه آدم‌ها که بد نیستند، آن دوستانتان نیز شبیه بقیه اسب‌ها موجوداتی دوست داشتنی و شایسته توجه‌اند.
اما، کوهستان نماد واقعیت جامعه ماست که برای زندگی در آن باید با سختی‌های زیادی روبرو شد. زندگی واقعی ساده نیست.
